دلی که از نور الهی خاموش شد با دعا کردن کلبه قلبش روشن و گرم می شود و صاحب دلش در آن کلبه زیبا با عشق به سوی معشوقش خدا دستانش را دراز می کند و با دعا از ان یکتای بی همتا می خواهد که هرگز قلبش را از نور الهی تهی نکند تا مبادا باز هم پژمرده و مغموم شود.
نظرات شما عزیزان: